Znacie ten stan? To coś jak pobudka z letargu, jak łyk zimnej wody, kiedy jest się bardzo spragnionym, jak ciepły koc zimnym wieczorem. Mam nadzieję, że dzięki temu zmotywuję się do jutrzejszego sprzątania, bo wokół mnie syf stulecia, aż mną samą wzdryga : p
Wracam do Kaczmarka, chyba to oznaka spokoju ducha. To były całkiem interesujące chwile i momenty :)
Znalazłam sobie nową zabawę, a właściwie funkcję: APARAT :d
A może w poważnej fryzurze mi bardziej do twarzy?
NIE ODBIERASZ ODE MNIE PAWLE, a jest jeszcze całkiem wczesna pora! Nawet, kiedy mówię dobranoc, to nie oznacza, że idę już spać.
Namieszaliście mi w głowach za bardzo. Ale grunt to pozytywne nastawienie, a takie obecnie mam. Więc chwilo trwaaaaaaaaaaaj!
Jestem głupiutka Alutka i idę spać, bo muszę jutro wstać o nieistniejącej porze. : )
1. sama nie wiem kiedy się to stało. to zdjęcie = samobójstwo, potwierdza, że kocham spać i robię to zbyt często. potwierdza też, że ładną mam tapetę : 3
2. nie pytaj mnie skąd mam wiarę i potencjał, dali mi je ludzie z miejsca, gdzie zimą minus dwadzieścia
3. sky is the limit
4. chcę do Sztynortu z moją starą ekipą. nawet kosztem wiecznie tłustych włosów, szykany w śpiworze i skroplonej śliny opadającej na czoło zaraz po wschodzie słońca. chcę mieć zawsze 16 lat, robić głupie rzeczy, śmiać się przy okrągłym stole z sama-nie-wiem-czego, myć jacht 24/7, śpiewać szanty i popijać wodę z cytryną w tawernie, buuuu
5,6,7
na 5. mam dwuznaczny układ ust, na 6. do kompletu dużą głowę, a na 7. jestem piękna i nietrzeźwa. duża głowa to nie to samo, co mocna głowa, takie tam moje luźne rozmyślania...
8. to nagroda, coś na kształt czyśćca i nieba. powroty do Polski są dla mnie zawsze bardzo emocjonalne! ten był szczególny, jedyny w swoim rodzaju i niezapomniany. uświadomiłam sobie właśnie, że nienawidzę Skandynawii. chcę do Paryża, zobaczyć Sekwanę i Montmarte <3
9. wyglądam tu jak nowoczesna narzeczona Jamesa Deana : p
119/2-już za Wami tęsknię : )
Idąc w myśl 3ciego punktu, kończę i jednocześnie zaczynam nowy rok. Oby był mniej obfity w trzaski złudzeń, łezki w oku etc etc.
Dlaczego? Bo: el carino que te tengo, yo no lo puedo negar <3
ja na Kubie <3
lodziarka : 3
harleye <3 ech, ech, ech marzenia. jeep, harley no i namiot. wszystko czego chcę od życia.
PS dziękuję Hubercie, jeśli to czytasz, za to, że dzwoniłeś do mnie podczas Dni Ursynowa. było mi szalenie miło i żałuję, że nie odebrałam, bo to był idealny moment na dzikie wzruszenia! jednocześnie zazdroszczę, że miałeś okazję słyszeć na żywo najpiękniejszy utwór świata, ale zaręczam, że kiedy już będę częściową warszawianką, również dostąpię tego zaszczytu <3
nie znoszę swojej raptowności, która zmusza mnie po czasie do wnikliwych rozmyślań nad moim postępowaniem. RCC=roman catolic church, mówi ci to coś? powiedzmy, że zmieniając ostatnią literę tego skrótu, zmieniam jednocześnie moje całe życie.
męczy mnie niepokój, spowodowany moją ciągłą niepewnością. chciałabym żyć wg carpe diem, udając jednocześnie łysego nołlajfa grającego w csa. mam dziwne sny, jeszcze dziwniejsze przeczucia. nie wierzę w przypadki, ufam przeznaczeniu i mam nadzieję, że jest ono słuszne.
zaczynam porządki, począwszy od szaf, a skończywszy na głowie. chcę rozpocząć ten rok z czystym sercem i sumieniem. cieszę się, że mam Ewę i, że otacza mnie mnóstwo życzliwych mi osób. od dziś staram się wynagrodzić całe zło, które dałam światu. nigdy nie jest za późno, a tymczasem
pe jak Poznań
pe jak Praga
pe jak Pata
pe jak Paryż
no i
pe jak Pawełek
Wszystko co kocham, co mnie w jakiś sposób pociąga i kręci zawiera się w pe. A tak w ogóle to szalenie ewoluuję. Trzy lata temu dałabym się pokroić za Poznań, rok temu za Paryż, a teraz za Pragę : p
Niby moje sinusoidy emocjonalne stają się coraz bardziej okiełznane, jednak koniec wakacji przybija mnie na tyle, że nie chce mi się być miłą. To z kolei powoduje ciągłe frustracje, wybuchy złości i wyżywanie się na pe. Potem jest mi przykro, źle, płaczę etc.
Od jakiegoś czasu moje życie to Ewa, rozmowy o Eryku, imprezach, włosach, ciuchach, kasie, władzy, o nas, o was, ogółem o wszystkim. W przerwach mam czas na ciągłe zapętlanie Wizji Lokalnej Suwałki, porównywanie jej z innymi wizjami oraz utwierdzanie się w przekonaniu, że nasza jest lepsza, bo jest. A dlaczego? Bo wiadomo : ). Moje życie to również ciągła zagadka, czy zadzwonisz, bo nie masz czasu, bo air maxy (czyt. "czyli Diana nie ma szans" by Ewa) bo zupa kurwa za słona. Nie znoszę rywalizacji, bo mam wewnętrzną potrzebę odnoszenia sukcesów, a nie robienia z siebie frajerki, której znowu w życiu coś nie wyszło.
Kiedy to piszę Ty robisz skilla w wymarzonym przeze mnie zawodzie ( *.*), a ja jestem o chwilę przed dokonaniem czegoś szalonego specjalnie dla Ciebie. Kiedy wrócisz do domu i to przeczytasz, mam nadzieję, że plan będzie wykonany ze skutkiem megaaaaaaaa pozytywnym. Cały dzień o Tobie myślę i nie mogę dopełnić mojego zadania, bo jestem Tobą rozbita.
Dochodzę do wniosku, że wszystkie kobiety są takie same. Widzę to po Ewie, no i po sobie.
Mam nadzieję, że za rok spełnię marzenie trzech pe. Trzymajcie kciuki : )
wpierdalam jagodziankę i wiem, że jestem przy tym wulgarna : (
nie chcę być taką. mam ukrytą chęć, aby wypunktować wszystkie swoje przywary publicznie i w ten sam sposób próbować sobie z nimi radzić. nie od jutra, nie od początku pełnego tygodnia, miesiąca. nie od pełnej godziny, ani od jej połówki. wszystko muszę zaczynać od zaraz, a najlepiej od teraz. w innym razie niszczy mnie prokrastynacja + nawarstwiające się wyrzuty sumienia.
znam już przyczynę, od teraz zaczynam z nią walczyć. m u s z ę
na koniec dodałabym coś o miłości, o której powszechnie wiadomo, że nie istnieje. a może jesteś erytrocytem, co wali mi o szpik?
hej hej. przemiły dzień, kartka od michała <3 co za megazaskoczenie. lubię ten charakter pisma. doskonale nakreśla zwichrowaną osobowość. ajm jor fan : *
pamiętasz Hubercie dzień, w którym uświadomiłam ci, że rozmowa o takich snach to nic innego jak dobry podryw?
dzisiejszej nocy zawładnął mną nietypowy Bartek, o typowej twarzy Pascala Kaczorowskiego, w niebieskiej bluzie kangurce i czapce, której bardzo nie lubię. chyba jednak gdzieś wewnętrznie kocham nocną (i nie tylko) Warszawę z całą tą wielkomiejskością i patosem. chciałabym czuć się tak bezpiecznie jak w dzisiejszym śnie przez całą resztę życia. uświadomiłam sobie, że wszystko zależy od tego, w czyich ramionach się znajduję (6 lat później, mój ulubiony fragment)
co więcej? życie w ciągłym niedosycie sprawia, że jestem zła na siebie i na innych. nienawidzę słuchać dobrych rad! zwłaszcza takich, o których sama doskonale wiem. mama ma zawsze rację. nie znoszę spontaniczności. och jak mi żal, że nie będę wiła wianków na openerze i spacerowała nocą trzymając się za ręce!
chlip chlip, nie musisz zgadywać czym się teraz zajmuję
Tak dawno mnie tu nie było, że nie ogarniam nowego panelu, nie wiem co do czego, z czym, jak i po co.
po raz
zrezygnowałam z mojego najgorszego uzależnienia, w imię użalania się w sposób publiczny pod pseudonimem b-s.
po dwa
za 10 minut jest kolejna środa. cyklicznie nie mam ochoty na szkołę. myśl o niej przyprawia mnie o drgawki, torsje i wiele innych. nie wiem czy to przez wos, na którym pamiętnego dnia pękła mi piękna żyłka gdzieś w okolicy śródręcza czy może przez dwie chemie i kolejną życiową porażkę, która mnie niebawem czeka.
po trzy
"jestem twoim teraz, za chwilę i potem"
gówno prawda, och jeny, jak to jest? pasuje jak ulał tekst o rozumieniu świata tudzież o jego braku. nadeszła jedna z tych chwil, w których mam ochotę zapaść się pod ziemię. to skrajna dolina sinusoidy, zapewne dzięki/przez chemi(ę)i.
po cztery
"bo życie jest jak chemia"
zaczynam kolejny już raz pisać to samo, staje się nudna, monotonna, wypalona, wyżuta z kreatywności. tak naprawdę chciałam skupić się na punkcie nr trzy jednak zabrakło mi argumentów na poparcie mojej bolesnej tezy. na facebooku tylko abiturienci i gimnazjaliści, gg świeci pustkami, a ja myślę o tym, czego się jeszcze nie nauczyłam i czego nie zdążę zrobić do jutra. właściwie to do dziś, bo wybiła już północ.
po pięć
nic nie jest tak, jak to sobie zaplanowałam, ułożyłam skrzętnie w głowie, krok po kroku, sekunda po sekundzie mojego życia. chwile mijają, życie ucieka, a ja się ewidentnie cofam.
po sześć
nie dorosłam do swych lat, definitywnie.
po siedem
coś tam było odnośnie siódemki, a tymczasem :
zawsze chciałam mieć takie cieplutkie bamboszki. to coś na kształt ratunku, podczas gdy naczynia krwionośne w palcach nie spełniają do końca swojej roli.
odkąd polubiłam koty, towarzyszą mi one niezmiennie.
a tu kociasty kubek z obrzydliwą kawą. coś za coś, nie śpię w ciągu dnia już 20 dni. : )
no i kaktus, zawsze chciałam go mieć.
a to usłyszałam wczoraj dzięki nie ma szans. wprost proporcjonalne do mojego stanu : )
To był całkiem miły dzień. W skrytości, wspólnie z Marleną czekamy na facetów, którzy przyjadą do nas z Syberii. Stęsknieni i złaknieni... naszego widoku : )
Nie chcę ciągle kłamać sama przed sobą no i przede wszystkim przed Tobą. Marzę o powrocie do zamierzchłych czasów, do odgarniania włosów, do tajemniczych spojrzeń, gestów no i do tego szalonego splotu dłoni! Nie ma już tej chemii, kumulusów, przyspieszonego bicia serca i niepewności przeszywającej aż do szpiku kości. Panta rei, skarbie. Chodź na grzane wino. Zrobię naleśniki.
a właściwie to czas na mad season jak za czasów, kiedy wszystko nabierało krętych spojrzeń. zmalały mi cycki i już nie jestem tak bardzo pro jak kiedyś. w ogóle to uśmierca mnie stagnacja i brak ciepłych fal w okolicach serca.
och, wróćcie czasy pięknych smsów minutę po przebudzeniu.
Blogspoty są tak bardzo pro, że praktycznie zabiłam już fotoblożka.
Oooooooooooch, tęsknię jak szalona.
Jeśli miesiąc przed Bożym Ciałem będzie tak gorąco jak w zeszłym roku, utwierdzę się w przekonaniu, że moje życie zatacza coraz mniejsze koła. Ciekawe tylko, kto tym razem będzie podnosił mi ciśnienie, trzymał za rękę i rozbawiał swym głosem. No kto no kto no kto?
Białystok zawsze trzaska mi mózg. To nie jest dla nas dobre miejsce *.*
02:22
Usypiam, mimo że właściwie to dopiero co wstałam.
29.04-03.05
Spaliłam się na murzynkę, a To-masz przyszedł mi z pomocą. Zaiste, nieprawdaż?*
01.05
(fragment retrospekcji) Odnośnie was wszystkich: zawsze jesteście, kiedy nie chcę, żebyście byli.
04.05
Dzień dobry, dobry-dzień.
.jpg)
